Jak schudłam 10 kg? (a nawet ponad) :)

Hej :)

Dzisiejszy post będzie o moim odchudzaniu. Nie wiem, czy taka tematyka was zainteresuje. Jednak pomyślałam, że warto o tym napisać. Dlaczego? Moje odchudzanie w dużej mierze zmieniło moje życie. Dla jednych 10 kg mniej to bardzo duży wynik, dla innych natomiast jest co całe nic. Dla mnie jednak zrzucenie tego to bardzo ważna sprawa. Odchudzałam się dwa lata, pierwszy rok bardzo nieudolnie, przez co waga albo wzrastała, albo stała w miejscu. Dopiero w drugim roku zmądrzałam i zaczęłam ładnie chudnąć. Niektórzy mówili mi, że wyglądam jakbym zrzuciła nie 10, ale chociaż 15 kilogramów. Ja też tak uważałam. W sumie uważam tak do tej pory. Nie mam zdjęć z okresu kiedy ważyłam 70/1 kilogramów, na tych, które mam nic nie widać, bo albo są to zdjęcia samej twarzy, albo po prostu ustawiałam się do nich tak, by wyglądać znacznie szczuplej niż jest w rzeczywistości. Może ktoś pamięta jeszcze mojego bloga o odchudzaniu "W drodze do ideału"? Szczerzę mówiąc pisząc tego posta weszłam na niego po raz pierwszy od wielu miesięcy, kompletnie zapomniałam jak w ogóle wygląda :) Niedługo po jego założeniu postanowiłam przestać go pisać, bo po co mi dwa blogi, skoro ten stworzyłam by pisać o wszystkim co mnie interesuje. Jednak nie usuwałam tamtego bloga, w sumie to nie wiem czemu. 

Dziś chciałabym opowiedzieć wam o moich wzlotach i upadkach podczas odchudzania. Zdjęcie, które widzicie wyżej zrobione jest w moich spodenkach, które kiedyś były moimi mega obcisłymi szortami. A teraz kiedy je nałożę zlatują mi do kostek po zrobieniu jednego kroku :) 

Jeśli chcecie się zacząć odchudzać, lub już to robicie i macie ochotę dowiedzieć się jak mi się to udało, albo po prostu jesteście ciekawi tego posta, to zapraszam serdecznie na jego dalszą część. 

Wiele osób pyta się mnie ile schudłam, jak to zrobiłam. Ten temat jest bardzo obszerny. Więc dzisiaj będzie to post napisany bez większych szczegółów. Jednak, jeżeli post wam się spodoba, będziecie mieć do mnie jakieś pytania to bardzo chętnie napiszę kilka kolejnych postów, a każdy z nich będzie dotyczył jednego tematu o odchudzaniu (tzn. raz o diecie, raz o ćwiczeniach itd). 

"Ale Ty schudłaś!" To zdanie słyszałam od wielu znajomych, z którymi nie widziałam się długi czas. Mieszkałam dwa lata we Włoszech i tam właśnie zmieniałam swoje ciało. Po takim zdaniu słyszę często pytania typu : jak, ile, w jakim czasie. Często zdarza się, że po moich dłuższych lub krótszych odpowiedziach pojawia się jeszcze jedno pytanie : "A mogłabyś mi pomóc?" 

Jestem jak najbardziej chętna do pomocy. Po kilku latach siedzenia w tych wszystkich dietach, ćwiczeniach i we wszystkim co miało większy lub mniejszy związek z odchudzaniem wiedziałam dosyć dużo. Ale moja pomoc nigdy nie polegała na pracy dietetyka czy instruktora fitness. Zdarzało mi się trenować swoje koleżanki, ale ćwiczeniami typu rozgrzewka, bieganie i rozciąganie. Jeśli miałam pewność co do bezpieczeństwa jakiś ćwiczeń to chętnie pomagałam.

Pierwszy rok porażek. 

Podczas pierwszego roku odchudzania robiłam wiele błędów, które odbijały się na moim wyglądzie oraz samopoczuciu. Albo jadłam za dużo, albo za mało, a nawet wcale, albo ćwiczyłam wiele godzin dziennie, albo w ogóle. Dlaczego? Bo wierzyłam we wszystko, co piszą w internecie. Przechodziłam na każdą możliwą dietę, bo o niej akurat ktoś napisał. Zamiast poczytać o niej coś więcej, albo nauczyć się najpierw zasad odchudzania, prawidłowego odżywiania, ślepo wierzyłam każdej stronie na którą wpadłam. 

I tak właśnie przez rok moja waga wahała się od 72 kg do 68 kg. 

Najgorsze było to,  że nie wiedziałam dlaczego tak się dzieje. 

Drugi rok sukcesów.

Kolejny rok był dla mnie przełomem. Wtedy w końcu ruszyłam swoją łepetyną no i zaczęłam myśleć. Na początku zabrałam się za naukę i przygotowanie. Studiowałam pilnie różne strony o odchudzaniu, przeglądałam masę portali i filmików z ćwiczeniami, robiłam notatki. Kiedy uświadomiłam sobie jakie błędy robiłam, zapisałam wszystko to co najważniejsze, zabrałam się do odchudzania. I tak w szybkim czasie z wagi 70 kg zeszłam do 68, 67... Nawet nie zauważyłam kiedy ważyłam 62 kg. Najniższą wagą, jaką uzyskałam było 59 kg. Ta 5 z przodu była dla mnie największym sukcesem. Ale zawsze pamiętałam o jednym : Masa mięśni jest znacznie większa niż masa tłuszczu. Dlatego wiedząc, że jestem aktywnie odchudzającą się osobą bardziej zwracałam uwagę na centymetry, które leciały pięknie w dół. Jeśli chodzi o nie, moim największym sukcesem był spadek w tali. Z 78 cm spadła mi do 65 cm. A więc sama talia to aż 13 cm mniej, nie licząc reszty ciała. 

Z ud również dużo mi zeszło. Spodenki ze zdjęcia u góry pokazują przede wszystkim spadek na brzuchu. A oto zdjęcie w tych samych spodenkach, ale tym razem pokazują one ile spadło mi z ud : 

Podkreślam tu od razu, że przed odchudzaniem nogawki dosłownie opinały mi moje nogi. 

Kochane, nie chce też rozpisywać się dzisiaj za dużo, jeśli interesują was szczegóły to bardzo proszę, żebyście dały znać mi w komentarzach. Kiedy zauważę, że są osoby ciekawe co i jak, wtedy będę dodawała posty na temat odchudzania. 

Wolę to zrobić w ten sposób, niż teraz napisać wam książkę, po czym okazać się może, że nawet nikogo to nie obchodzi. Byłoby to bez sensu, a ja zapewne straciłabym wiele godzin, zamiast napisać kilka recenzji, bo wiem, że to was interesuje :)

Jeśli macie jakieś pytania to piszcie śmiało, na wszystkie zamieszczone pod postem będę opowiadać pod waszymi komentarzami. Jeżeli wolicie drogą mailową to piszcie : sweet6663@interia.pl.

Na dziś to tyle, koniecznie dajcie znać czy chcecie tematyki odchudzania na moim blogu :)