Takie zmiany :)

Hej Kochani :) 

Myślę, że tytułu nie trzeba jakoś bardzo wyjaśniać po zobaczeniu zdjęcia :). Tak, jestem w ciąży i strasznie się z tego faktu cieszę i to już od dawna. Ponieważ w ciąży nie jestem od krótkiego czasu. Dziś chciałabym opowiedzieć Wam moją, a raczej naszą historię... Jak to wszystko się zaczęło :)...

Na początku powinnam podkreślić, że mój instynkt macierzyński szalał już od jakiś dwóch lat, strasznie chciałam mieć małego bobaska :). Jednak mój obecny narzeczony jeszcze wtedy nie do końca był za tym. Tzn chciał mieć dziecko, oczywiście, ale wcześniej chciał się dorobić, w sumie jak każdy. Jednak ja chciałam jak najszybciej zajść w ciąże i urodzić. Tu nie mogliśmy się dogadać :). 

W lipcu 2016 roku siostra Jacka urodziła ślicznego chłopca, od tamtego momentu mój ukochany zaczął częściej mówić o dzieciach. Zauważyłam, że takie maleństwo wywołało u niego instynkt ojcowski.

Jednak trochę to trwało zanim zaszłam w ciąże... 

Kiedy w grudniu zaczął spóźniać mi się okres, pomyślałam, że moje jajniki robią sobie ze mnie głupie żarty. Według kalendarza miał mi się skończyć dzień przed moimi urodzinami, czyli 22 grudnia. A zawsze miałam regularny cykl, no chyba że zależało mi zbyt bardzo. Nawet nie myślałam, że może być inaczej. Ale minęło kilka dni był 20grudnia, 21, 22 i nic. Wtedy zaczęłam mieć już wątpliwości ale lekkie. Z tyłu głowy miałam, że jak kupię test to pewnie od razu dostanę okresu. 

23 grudnia pojechałam z mamą na ostatnie przedświąteczne zakupy, jako że miałam wtedy urodziny i byłam w mieście pomyślałam, że teraz jest najodpowiedniejszy czas, bo nie mogłam wyobrazić sobie piękniejszego prezentu. Poszłam więc do apteki, poprosiłam o test ciążowy i od razu o kwas foliowy, tak na wszelki wypadek :). 

Kiedy wracałam z mamą do domu w głowie miałam już dwie kreski, na samą myśl łzy stawały mi w oczach i strasznie chciałam, żeby tak właśnie było. Niemal od razu po powrocie pobiegłam do łazienki z testem. Te dwie minuty były dla mnie niemal jak godziny. Siedziałam na ubikacji i patrzyłam na odwrócony test. 

W końcu wzięłam go do ręki i popatrzyłam... DWIE KRESKI. 

Nie pamiętam co stało się później, a raczej pamiętam kilka minut jak przez mgłę. Płakałam ze szczęścia jak jeszcze nigdy w życiu. Nie mogłam się uspokoić, po chwili położyłam test na udzie i zrobiłam mu zdjęcie, wysłałam go narzeczonemu z dopiskiem "Będziesz tatusiem Skarbie :)". Jacek też niewiele pamięta z tego momentu, mówi tylko że akurat był w garażu i do domu wrócił na miękkich nogach. Z resztą ja miałam tak samo. Przez resztę dnia chodziłam z uśmiechem od ucha do ucha, mój brat zaczął się mnie bać :). 

Niedługo później powiedzieliśmy o tym najbliższej rodzinie. Ja pochwaliłam się także trzem najbliższym koleżankom, wiedziałam że ta informacja nie pójdzie od nich dalej. Nie to że chciałam to ukrywać. Miałam ochotę wykrzyczeć wszystkim w twarz że jestem w ciąży. 

Bałam się jednak zapeszyć, tak bardzo chciałam mieć dziecko, że gdyby coś się stało chyba bym tego nie przeżyła, nie chciałam więc, żeby zbyt wiele osób wiedziało o tym dopóki ja nie będę pewna że wszystko będzie dobrze. Czekałam więc... Po pewnym czasie postanowiłam z narzeczonym że ogłoszę to tutaj kiedy płeć będzie znana... Jednak Maluszek jest bardzo uparty i na każdym badaniu USG pokazuje nam pupę :). Ot i chciej tu coś zobaczyć :). Ostatnie było 11kwietnia. Lekarz próbował ale niestety się nie udało, miał problem nawet ze zbadaniem serduszka. Postanowiłam więc nie czekać dłużej, bo nie jest to coś co powinnam ukrywać, wręcz przeciwnie. 

Obecnie jestem już w 22 tygodniu. Od samego początku mam wrażenie że pod sercem noszę syna. Jeśli patrzeć również na to, że podobno kobieta w ciąży z chłopcem dobrze wygląda i dobrze się czuje bo dziewczynka "zabiera urodę" to wszystko by się zgadzało. Każdy mówi mi że bardzo dobrze wyglądam, a ja czuję się znakomicie, nigdy nie było mi niedobrze czy słabo, zawsze miałam apetyt :). Mój narzeczony myśli jednak że będzie to dziewczynka, wszystko dlatego że chciałby mieć moją miniaturę, bo zakłada, ze córka będzie podoba do mnie. Jeśli jednak synek miałby być podobny do niego, to na pewno mam go w brzuchu :). Jest tak samo ruchliwy jak tatuś, skacze i wierci się niemal cały czas :). Ja lubię sobie poleżeć więc na pewno nie ma aktywności po mnie :). 

Oczywiście płeć jest nieważna, ponieważ niezależnie od tego czy będzie to dziewczynka czy chłopiec, będę kochać je tak samo mocno. Najważniejsze jest to, żeby moje Maleństwo był zdrowe, bo szczęścia na pewno mu nie zabraknie. Wszyscy nie mogą się doczekać kiedy przyjdzie na świat. Ale termin mam dopiero na 25sierpnia więc jeszcze trochę poczekamy :). Jeśli urodzi się dzień wcześniej, będzie świętował z moim teściem :). Jeśli jednak przyjdzie na świat 28 będzie miał urodziny w tym samym dniu co mój tato :). Jakby nie było zawsze blisko obu dziadków :). 

Pewnie niektórzy zastanawiają się, dlaczego nie wzięliśmy najpierw ślubu. Myślę, że trafią się też takie osoby, które z góry założą, że to była "wpadka"... No cóż, do plotek i komentarzy innych ludzi przyzwyczaiłam się po tylu latach i szczerzę Wam powiem, koło dupy mi to lata co ktoś o mnie myśli, tym bardziej, że najwięcej gadają osoby, które mają straszne życie. To zauważyłam już dawno. Mieszkam na wsi, niewiele tu mieszkańców, więc łatwo zauważyć, że osoby szczęśliwe nie zajmują się życiem innym. Jednak osoby, którym w życiu nic się nie udało chodzą po innych i plotkują, jakby to miało zmienić ich żałosne życie na lepsze, a jest przeciwnie, bo coraz więcej osób traci do nich jakikolwiek szacunek, bo jak ktoś kto sam ma problemy ma czelność mówić o innych?
Jednak branie ślubu kościelnego w obecnych czasach wiąże się z ogromnymi wydatkami oraz z bardzo długim czasem oczekiwania. Ślub moich marzeń biorąc pod uwagę także ogromną rodzinę to koszt jakiś 40tys zł no i pewnie musiałabym czekać z rok lub dwa żeby wszędzie było miejsce, a że ślub chce wziąć w wakacje, to nie jest takie proste. Nie mieliśmy takiej kwoty, więc musielibyśmy poczekać jeszcze z rok, żeby ją odłożyć i to o ile udałoby się nam wyjechać za granice do pracy. Plus jeszcze dwa lata oczekiwania. W najlepszym wypadku zostałabym mamą za jakieś cztery lata, a ja za cztery lata chce mieć już dwójkę dzieci. Ślub kościelny dlatego właśnie może poczekać, pieniążki przeznaczymy na nasze Maleństwo, a teraz wystarczy nam cywilny. kiedy dzieci podrosną pomyślimy o kościelnym, to akurat nie jest najważniejsze.

Jesteśmy już po czterech badaniach, na pamiątkę mamy trzy zdjęcia z usg, ostatnio lekarzowi ciężko było zrobić dokładne zdjęcie, ponieważ było widać głównie plecki. Mam nadzieję, że następnym razem będzie już wszystko widoczne.
Pisząc to ulżyło mi już bardzo, cieszę się, że mogę w końcu wygadać się tylu osobom :). Teraz będę mogła dzielić się z Wami wszystkim związanym z moją ciążą :).
Myślałam też o założeniu drugiego bloga, który byłby poświęcony jedynie tematowi ciąży i macierzyństwa, jednak doszłam do wniosku, że przecież ten jest do tego idealny. Jakby nie było, jego tytuł to "Rytm Mojego Życia", a co teraz jest ważniejsze w moim życiu niż Maluszek rosnący pod moim sercem?
W związku z tym oprócz tematów, które do tej pory zostały tu poruszane dojdzie jeszcze jeden :).

Maleństwo ma dużo niebieskich ubranek, ponieważ dostaliśmy duże pudło od siostry narzeczonego. Sama wygrałam ostatnio wyprawkę i również wybrałam niebieskie kolor, ponieważ dziewczynka w niebieskim to nic dziwnego, jednak chłopczyk w różowym niekoniecznie :). Poza tym, tak jak wspominałam, cały czas mam przeczucie, że będzie to chłopiec. Jednak dopiero 9 maja wszystko się okaże, przynajmniej mam taką nadzieję. Bo już szalelibyśmy na zakupach, a tak jest ciężko, neutralnych kolorów również nie ma zbyt wiele. Ostatnio kupiliśmy kilka w żółtych i beżowych barwach, znalazł się także niebieski kolorek :)Trzymajcie kciuki, żeby przyszli rodzicie po następnej wizycie mogli poszaleć na zakupach :)

Edit. (24.05.2017)
Obecnie zaangażowałam się w programie blogosfery na stronie Canpol :-) Można testować tam świetnie produkty dla mojego Maleństwa :-) Zapraszam Was po więcej informacji tutaj.